Heimweh noh Kölle

1. En Köln am Rhing ben ich gebore,
ich han un dat litt mir em Senn,
ming Muttersproch noch nit verlore,
dat eß jet, wo ich stolz drop ben.

Chorus (×2):
Wenn ich su an ming Heimat denke
un sin d’r Dom su vör mir ston,
‖: mööch ich direk op Heim an schwenke,
ich mööch zo Foß no Kölle gon. :‖

2. Ich han su off vum Rhing gesunge,
vun unsem schöne, deutsche Strom,
Su deutsch wie he ming Leeder klunge,
su deutsch bliev Köln met singem Dom.

Chorus (×2)

3. Un deiht d’r Herrjott mich ens rofe,
dem Petrus sagen ich alsdann:
„Ich kann et räuhig dir verzälle,
dat Sehnsucht ich no Kölle han.“

Chorus (×2)

4. Un luuren ich vum Himmelspöözche
dereins he op ming Vaterstadt,
well stell ich noch do bovve sage,
wie gähn ich dich, mie Kölle, hatt.

Chorus (×2)

‹ back to Germany